REPORTING ISSUES IN THE AREA OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY IN THE LIGHT OF LEGAL PROVISIONS AND PRACTICAL EXPERIENCE
DOI:
https://doi.org/10.29038/2411-4014-2020-01-87-98Keywords:
CSR, non-financial information, reporting standards, EU directives.Abstract
Abstract. In recent years in Poland there has been a new direction in the system for enterprises to report their achievements in the field of corporate social responsibility tasks. The institutional framework for this trend is provided by new EU and polish regulations referring to non-financial reporting of enterprises. These define a clear course towards more business transparent and environmental responsibility. The implementation of thise new regulations began quite recently. This situation therefore inspired this paper. Its aim is to present the system of CSR reporting and comment on it in terms of the practical experiences. The materials used in the article include subject literature, legal acts and published results of research CSR reporting in practise. The research encompassed legal regulations in force on 31 December 2018.
References
1. Andrew Carnegie, The Gospel of Wealth And Other Timely Essays, Authorhouse , Book Jungle, 2009, s. 1-336.
2. H. R. Bowen, Social Responsibilities of the Businessman, University of Iowa Press, Iowa City 2013.
3. J. Surdyk, CSR: więcej niż PR – dążenie do osiągnięcia długofalowej przewagi konkurencyjnej, [w:] Biznes, 1 tom, Zarządzanie firmą, część 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 198.
4. Społeczna odpowiedzialność biznesu, Departament Pożytku Publicznego, http://www.pozytek.gov.pl/Spoleczna,odpowiedzialnosc,biznesu,464.html, dostęp 2 kwietnia 2015 r.
5. N.C Smith, Bounded goodness; marketing implications of Drucker on corporate responsibility, Journal of the Academy of Marketing Science, 2009, Vol.37. s. 73-84.
6. M. E. Porter, M. R. Kramer, The Competitive Advantage of Corporate Philanthropy, Harvard Business Review, December 2002, Vol. 80, s. 56-69.
7. Triple-bottom-line, The Economist. November 17, 2009, http://www.economist.com/node/14301663, dostęp 15 stycznia 2016.
8. Nasza wspólna przyszłość. Raport Światowej Komisji do Spraw Środowiska i Rozwoju, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1991, s. 67.
9. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, Bruksela, dnia 25.10.2011 KOM(2011) 681. wersja ostateczna, s. 7.
10. Definicje i standardy CSR, http://www.forbes.pl/artykuly/sekcje/baza-wiedzy-csr/definicje-i-standardy-csr,3879,1, dostęp 2 czerwca 2016 r.
11. J.J. Asongu, The History of Corporate Social Responsibility, Journal of Business and Public Policy History of CSR Volume 1, Number 2 (Spring 2007), s. 9.
12. Obowiązkowe raportowanie w zakresie CSR, https://www.obowiązki-informacyjne.pl/hot-news/obowiazkowe-raportowanie-w-zakresie-csr.html, dostęp 2 kwietnia 2015 r;
13. M. Zieliński, Korzyści z wdrożenia koncepcji CRS w zarządzaniu zasobami ludzkimi, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzania, nr 1921, 2014, s. 654-657.
14. Rowe, J.K. Corporate Social Responsibility as Business Strategy, [w;] Lipschutz, R. (red.) Globalization, Governmentality and Global Politics: Regulation for the Rest of Us? London 2005, Routledge, [za:] J.J. Asongu, op. cit. s. 14.
15. Objectives of Financial Statements , Report of the Study Group on the Objectives of Financial Statements , American Institute of Certified Public Accountants, October 1973, s. 55, http://3197d6d14b5f19f2f440-5e13d29c4c016cf96cbbfd197c579b45.r81.cf1.rackcdn.com/collection/papers/1970/1973_1001_TruebloodObjectives.pdf , dostęp 1 lutego 2015 r.
16. Green Paper. Promoting a European framework for Corporate Social Responsibility, Commission of the European Communities, COM(2001) 366 final, Brussels.2001
17. Corporate Social Responsibility: A business contribution to Sustainable Development, Commission of the European Communities, COM(2002) 347 final, Brussels 2002.
18. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26.06.2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG, Dz. U. L 182 z 29.6. 2013 r.
19. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 330/1.
20. Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, Komisja Europejska, Bruksela, dnia 25.10.2011,KOM(2011) 681.
21. EMAS (ang. Eco Management and Audit Scheme) to unijny instrument ochrony środowiska, funkcjonujący w oparciu o Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE.
22. Guidelines on non-financial reporting (methodology for reporting non-financial information) (2017/C 215/01), Official Journal of the European Union C 215/1, 5.07.2017.
23. Paris Agreement, United Nations 2015, https://unfccc.int/files/essential_background/convention/application/pdf/english_paris_agreement.pdf [dostęp: 26.05.2017].
24. Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., Dz. U. nr 121, poz. 591.
25. Krajowy Standard Rachunkowości nr 9 „Sprawozdanie z działalności”, Dz.Urz. Ministra Finansów z dnia 15.05.2014 r., poz. 17).
26. Standard Informacji Niefinansowych 2017, Fundacja Standardów Raportowania, https://standardy.org.pl/wppsndrd/wp-content/uploads/2017/10/SIN.pdf [dostęp: 13.03.2018 ].
27. T. Gabrusewicz, Rachunkowość odpowiedzialności społecznej w kształtowaniu zasad nadzoru korporacyjnego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, s. 60.
28. P. Hąbek, Sprawozdawczość przedsiębiorstw w zakresie ich społecznej odpowiedzialności. Ocena jakości raportów CSR, CeDeWu, Warszawa 2015, s. 15.
29. Raportowanie rozszerzonych informacji niefinansowych za 2017 rok zgodnie z ustawą o rachunkowości – pierwsze doświadczenia i dobre praktyki, Ministerstwo Finansów, Warszawa 2019.
30. J. Rubik, Raportowanie niefinansowe spółek Respect Index po zmianach, Studia Ekonomiczne. Zaszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 2018, nr, 369, s. 211-220.
31. Raportowanie niefinansowe – przegląd rynku GPW, http://www.navigatorcapital.pl/raportowanie-niefinansowe-przeglad-rynku/ dostęp 10.11.2019 r.
32. A. Piotrowska, Specyfika sprawozdawczości spółek giełdowych na przykładzie spółek sektora energetycznego, Gospodarka w Praktyce i Teorii, 2017 | nr 4(49) | s. 69—82.
2. H. R. Bowen, Social Responsibilities of the Businessman, University of Iowa Press, Iowa City 2013.
3. J. Surdyk, CSR: więcej niż PR – dążenie do osiągnięcia długofalowej przewagi konkurencyjnej, [w:] Biznes, 1 tom, Zarządzanie firmą, część 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 198.
4. Społeczna odpowiedzialność biznesu, Departament Pożytku Publicznego, http://www.pozytek.gov.pl/Spoleczna,odpowiedzialnosc,biznesu,464.html, dostęp 2 kwietnia 2015 r.
5. N.C Smith, Bounded goodness; marketing implications of Drucker on corporate responsibility, Journal of the Academy of Marketing Science, 2009, Vol.37. s. 73-84.
6. M. E. Porter, M. R. Kramer, The Competitive Advantage of Corporate Philanthropy, Harvard Business Review, December 2002, Vol. 80, s. 56-69.
7. Triple-bottom-line, The Economist. November 17, 2009, http://www.economist.com/node/14301663, dostęp 15 stycznia 2016.
8. Nasza wspólna przyszłość. Raport Światowej Komisji do Spraw Środowiska i Rozwoju, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1991, s. 67.
9. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, Bruksela, dnia 25.10.2011 KOM(2011) 681. wersja ostateczna, s. 7.
10. Definicje i standardy CSR, http://www.forbes.pl/artykuly/sekcje/baza-wiedzy-csr/definicje-i-standardy-csr,3879,1, dostęp 2 czerwca 2016 r.
11. J.J. Asongu, The History of Corporate Social Responsibility, Journal of Business and Public Policy History of CSR Volume 1, Number 2 (Spring 2007), s. 9.
12. Obowiązkowe raportowanie w zakresie CSR, https://www.obowiązki-informacyjne.pl/hot-news/obowiazkowe-raportowanie-w-zakresie-csr.html, dostęp 2 kwietnia 2015 r;
13. M. Zieliński, Korzyści z wdrożenia koncepcji CRS w zarządzaniu zasobami ludzkimi, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzania, nr 1921, 2014, s. 654-657.
14. Rowe, J.K. Corporate Social Responsibility as Business Strategy, [w;] Lipschutz, R. (red.) Globalization, Governmentality and Global Politics: Regulation for the Rest of Us? London 2005, Routledge, [za:] J.J. Asongu, op. cit. s. 14.
15. Objectives of Financial Statements , Report of the Study Group on the Objectives of Financial Statements , American Institute of Certified Public Accountants, October 1973, s. 55, http://3197d6d14b5f19f2f440-5e13d29c4c016cf96cbbfd197c579b45.r81.cf1.rackcdn.com/collection/papers/1970/1973_1001_TruebloodObjectives.pdf , dostęp 1 lutego 2015 r.
16. Green Paper. Promoting a European framework for Corporate Social Responsibility, Commission of the European Communities, COM(2001) 366 final, Brussels.2001
17. Corporate Social Responsibility: A business contribution to Sustainable Development, Commission of the European Communities, COM(2002) 347 final, Brussels 2002.
18. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26.06.2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG, Dz. U. L 182 z 29.6. 2013 r.
19. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 330/1.
20. Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, Komisja Europejska, Bruksela, dnia 25.10.2011,KOM(2011) 681.
21. EMAS (ang. Eco Management and Audit Scheme) to unijny instrument ochrony środowiska, funkcjonujący w oparciu o Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE.
22. Guidelines on non-financial reporting (methodology for reporting non-financial information) (2017/C 215/01), Official Journal of the European Union C 215/1, 5.07.2017.
23. Paris Agreement, United Nations 2015, https://unfccc.int/files/essential_background/convention/application/pdf/english_paris_agreement.pdf [dostęp: 26.05.2017].
24. Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., Dz. U. nr 121, poz. 591.
25. Krajowy Standard Rachunkowości nr 9 „Sprawozdanie z działalności”, Dz.Urz. Ministra Finansów z dnia 15.05.2014 r., poz. 17).
26. Standard Informacji Niefinansowych 2017, Fundacja Standardów Raportowania, https://standardy.org.pl/wppsndrd/wp-content/uploads/2017/10/SIN.pdf [dostęp: 13.03.2018 ].
27. T. Gabrusewicz, Rachunkowość odpowiedzialności społecznej w kształtowaniu zasad nadzoru korporacyjnego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, s. 60.
28. P. Hąbek, Sprawozdawczość przedsiębiorstw w zakresie ich społecznej odpowiedzialności. Ocena jakości raportów CSR, CeDeWu, Warszawa 2015, s. 15.
29. Raportowanie rozszerzonych informacji niefinansowych za 2017 rok zgodnie z ustawą o rachunkowości – pierwsze doświadczenia i dobre praktyki, Ministerstwo Finansów, Warszawa 2019.
30. J. Rubik, Raportowanie niefinansowe spółek Respect Index po zmianach, Studia Ekonomiczne. Zaszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 2018, nr, 369, s. 211-220.
31. Raportowanie niefinansowe – przegląd rynku GPW, http://www.navigatorcapital.pl/raportowanie-niefinansowe-przeglad-rynku/ dostęp 10.11.2019 r.
32. A. Piotrowska, Specyfika sprawozdawczości spółek giełdowych na przykładzie spółek sektora energetycznego, Gospodarka w Praktyce i Teorii, 2017 | nr 4(49) | s. 69—82.
Downloads
Published
2020-03-30
Issue
Section
ECONOMICS AND ENTERPRISE MANAGEMENT
How to Cite
[1]
2020. REPORTING ISSUES IN THE AREA OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY IN THE LIGHT OF LEGAL PROVISIONS AND PRACTICAL EXPERIENCE. Economic journal of Lesya Ukrainka Volyn National University. 1, 21 (Mar. 2020), 87–98. DOI:https://doi.org/10.29038/2411-4014-2020-01-87-98.
This work is licensed under a 